ลูกค้าบอกว่านี่เป็นหิมะแรกของปีนี้ อุณหภูมิติดลบ 16 องศา
หลังจากตามหัวหน้า D บินอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดก็บินมาถึงเมืองฉางชุน มณฑลจี๋หลิน ซึ่งอยู่เกือบจะเหนือสุดในประเทศจีน
อันที่จริงผมไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรกับหิมะเลย แถมพอเห็นหิมะที่ตกตามท้องถนนยังรู้สึกสกปรกมากๆ ผมถาม D ว่า “คุณไม่กลัวว่ารองเท้าเปียกแล้วจะทำให้หนาวเหรอ” (ผมสวมรองเท้าบูท 3 ตะเข็บ ยี่ห้อทิมเบอร์แลนด์) เขาเอ่ยเบาๆ ว่า “คงไม่หรอก อย่างมากก็แค่สวมถุงพลาสติกหุ้มอีกชั้น”
ผมยิ้ม เขามักจะเอ่ยคำพูดเหล่านี้ออกมาอย่างผ่าเผย ส่วนผมเคยชินกับการเตรียมตัวให้พร้อม ดังนั้นจึงใส่รองเท้าบูทมา
อยากบอกว่าไม่เห็นจะมีหิมะเลยสักนิด ผมหันไปมองลูกค้าแล้วถามว่า “จะมีหิมะแรกไม่ใช่เหรอครับ?” เขาตอบเรียบๆ ว่า : เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้ ตามธรรมเนียมทุกครั้งที่มาต้องมีการเก็บเกี่ยวผลผลิตครั้งใหญ่และต้องมีปลาสเตอร์เจียนจีนแบบเพาะเลี้ยง
การเก็บเกี่ยวผลผลิตครั้งใหญ่น่ะมีอยู่ แต่ไม่มีปลาสเตอร์เจียนจีน เพราะมีกฎหมายอนุรักษ์เสียแล้ว (แบมือ)
หลังจากกินดื่มสังสรรค์จนอิ่มหนำ ลูกค้าก็พาเราไปนวด คิดไม่ถึงว่าหลังเสร็จจากซาวน่าออกมา หิมะก็ตก
ตกหนักแถมถี่ด้วย
วันรุ่งขึ้น แน่นอนว่าถนนหนทางก็อยู่ในสภาพที่เกินกว่าจะทนดูได้ แต่รถโกยหิมะก็ออกมาวิ่งทำงานตั้งแต่เมื่อคืนวาน ดังนั้นบนถนนส่วนใหญ่จึงแทบไม่มีหิมะแล้ว เหลือก็แค่ตามมุมขอบถนน ประเด็นคือพอมองแล้วมันดูสกปรกมาก…
หลังจากประชุมก็ต่อเครื่องบินเที่ยวบ่ายเดินทางกลับบ้าน บนถนนมีแต่กองหิมะ ที่สนามบินก็เช่นเดียวกัน หนาวสุดๆ เลยจริงๆ …
พบกันใหม่คราวหน้าครับ
