ลูกค้า C พาผมนั่งรถของบริษัทพวกเขาไปกินเฝอที่ร้านขึ้นชื่อร้านหนึ่งของเวียดนาม
C เป็นเศรษฐีรุ่นสอง แต่กลับดูไม่หยิ่งเลยสักนิด เขาเถรตรง มีเหตุมีผล อีกทั้งมีความแน่วแน่มุ่งมั่นอยากทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จ ขณะเดียวกันก็เล่าให้ผมฟังอยู่เนืองๆ ว่าพ่อของเขายอดเยี่ยมแค่ไหน ผมมีโอกาสได้คุยกับพ่อของเขาเพียงไม่กี่ประโยค ก็รู้สึกอยู่เหมือนกันว่าพ่อของเขายอดเยี่ยมมาก เขาวิ่งรอกทำธุรกิจที่นี่ตั้งแต่สมัยที่นักธุรกิจชาวไต้หวันยังมาลงทุนที่เวียดนามน้อยมากๆ แล้ว
ระหว่างกินข้าว มีหญิงชราคนหนึ่งมายืนข้างๆ และพูดภาษาเวียดนามซึ่งฟังไม่รู้เรื่องไม่ยอมหยุด C เริ่มโบกมือ แต่แล้วสุดท้ายก็ทนเธอรบเร้าไม่ไหว เลยซื้อลอตเตอรี่ไป ในจุดนี้ช่างไม่เหมือนกับการขายลอตเตอรี่ที่ไทยเลยจริงๆ (ยิ้ม)
ความมีชีวิตชีวาของเมืองเวียดนามช่างน่าตื่นตา ในมือทุกคนถือไอโฟนคนละเครื่อง บนถนนหนทางมีชาวต่างชาติมากมาย หน้าร้านมีวัยรุ่นสองสามคนช่วยดูแลรถโดยเฉพาะ ผมยิ้ม ท้ายที่สุดแล้วนี่ไม่ใช่งานที่จำเป็นเลย แต่ทำไมต้องยอมจ่ายเงิน ทุกคนก็คงรู้อยู่ในใจโดยไม่ต้องอธิบาย
เฝอหนึ่งชาม ราคา 800,000 ด่งเวียดนาม (VND) ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ
google map
