มุ่งเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันหลังกลับ ไม่ต้องเบียดเสียดกับคนอื่น ไม่มีคนพูดคุยกันเสียงดัง เป็นช่วงเวลาแห่งความเงียบสงบระหว่างการเดินทาง
นี่ไม่ใช่คำโฆษณาแต่เป็นเสียงจากหัวใจ อยู่ดีๆ ก็ถูกถาม อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนถามเพื่อนว่าจะกินมาม่าไหม หรือไม่ก็ผู้ใหญ่วิ่งไล่ตามเด็กน้อย
ให้ผมอยู่เงียบๆ บ้างได้ไหม!
เสียงร่ำร้องในใจของโรเจอร์
ขากลับมักจะเหนื่อยเป็นพิเศษ ประกอบกับประเดี๋ยวคนโน้นคนนี้ก็ติดต่อมา ผสานกับเสียงรบกวนโสตประสาทสไตล์ตลาดสดที่สนามบิน!?
นอกจากนั้น! ยังมีรถรับส่งอีกด้วย!! เพื่อจะได้ไม่ต้องไปเบียดเสียด (ช่วยไม่ได้)
ทำงานนอกสถานที่เสร็จแล้ว (เฮ้อ) บางทีผมควรจะเปลี่ยนมุมมองความคิดตัวเอง ว่าอย่างน้อยที่สุดผมก็ยังมีความสามารถมาทำงานถึงที่นี่ได้
